ادویه زردچوبه بدیعی ساشه

ادویه زردچوبه

تاریخچه :

زردچوبه گیاهی است که از خانواده زنجبیل می‌باشد و ریشه‌ی زرد رنگی دارد. این گیاه یک و نیم متر طول و ساقه‌های متورم گونه دارد و به شکل سنبل گل می‌دهد. گل‌های گیاه زردچوبه نیز دارای رنگ‌های سبز مایل به زرد است. زردچوبه در مناطق گرمسیری مانند هند، ایران و تایلند رشد می‌کند.

از زمان‌های قدیم، زردچوبه در آشپزی به عنوان ادویه و رنگ دهنده استفاده می‌شد. اما خواص دارویی و بهداشتی آن نیز دریافت شده و به مرور زمان، بیشترین توجه به خواص سلامتی آن معطوف شد.

ترکیبات :

از جمله ترکیبات مهم این گیاه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

کورکومین

آنتی‌اکسیدان

فلاندرن

کاپرلیک

والرینیک اسید

خواص درمانی زرد چوبه:

تقویت عملکرد کبد

درمان بیماری‌های التهابی

جلوگیری از ابتلا به انواع سرطان‌ ها

جلوگیری از ابتلا به بیماری‌ های قلبی عروقی

کنترل دیابت

کاهش التهابات پوست مانند جوش، آکنه و التهابات پوستی دیگر

جلوگیری از پیری

درمان افسردگی

درمان سنگ کلیه و سنگ صفرا

قطع خونریزی

نحوه نگهداری :

پودر زرد چوبه  نباید در محیط‌های بسیار گرم ( مانند انباری ) یا در مجاورت تابش مستقیم نور آفتاب قرار بگیرد و اگر به درستی نگهداری شود، می‌تواند 12 تا 18 ماه بدون دغدغه مورد استفاده قرار گیرند

بهتر است ادویه جات به  دور از رطوبت نگهداری شوند زیرا با وارد شدن رطوبت به داخل ادویه، عطر و طعم آن کاسته می‌شود. به دلیل آن که اکثر ادویه‌ها منشاء خاکی دارند و به انواع میکروب‌های خاک آلوده هستند توصیه می‌شود از انواع استریل شده آن ها در بست ‌‎بندی‌های بهداشتی استفاده کنید.

مقدار و نحوه مصرف:

زردچوبه به عنوان یک ادویه در آشپزی بیشترین و اصلی ترین مصرف را دارد. حداکثر میزان مجاز استفاده از زردچوبه در روز بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی گرم است.